[Muzyka] Garść nowości: Gregory Porter & Troy Miller, Jeremy Zucker, Mysie

Koment: Dzisiejszy komentarz to pean na cześć nowego singla Tori Amos. „Speaking With Trees” pojawiło się znienacka, w ciągu tygodnia, i z miejsca skradło moje serce. Ciepłym brzmieniem, melancholijną melodią i smutnym tekstem o utracie bliskiej osoby. Czekam na całą płytę, „Ocean To Ocean”, ze sporą niecierpliwością, bo brakuje mi porządnych albumów do podsumowania roku. Czuję też, że ten – jeden z wielu covidowych albumów, które wychodzą obecnie na światło dzienne – może być bliższy starszym płytom Tori, a tego już od lat bardzo mi brakuje. W międzyczasie, dla urozmaicenia tego czekania, proponuję poniższe trzy utwory.

Gregory Porter & Troy Miller „Dry Bones”

Co powstaje z połączenia głównie soulowo-jazzowego wokalu w klubowymi klimatami? Jak dla mnie – hit. Odrobina gospel i taneczna muzyka to oczywiście nie nowość i z miejsca na myśl przychodzą mi wszystkie remiksy piosenek Arethy Franklin. Ale Gregory Porter we współpracy z Troyem Millerem stworzyli coś przyjemnie odświeżającego. Eklektyczne połączenie gatunków, jakie przynosi ze sobą „Dry Bones”, jest niczym sklejenie klimatów, które zaskakują. Słucham tego utworu i stopy rwą mi się do radosnego podrygiwania pod biurkiem.

Jeremy Zucker „No one hates you (like i do)”

Jeremy Zucker zazwyczaj przychodzi mi na myśl w połączeniu z bardziej przyjemniejszymi i nieco bardziej pozytywnymi klimatami, dlatego utwór wieńczący jego najnowszą płytę, „CRUSHER”, z miejsca przykuł moją uwagę. „Nikt nie nienawidzi cię (tak bardzo jak ja)” to chyba najbardziej negatywna piosenka w jego karierze. Powolna, dołująca i szczera do bólu. Cała płyta jeszcze do mnie nie przemówiła, ale to zakończenie, z rozrywającymi serce elektrycznymi gitarami zrobiło na mnie mocne wrażenie.

Mysie „A Thousand Miles”

Na zakończenie, muzyczny wyciszacz nastroju. Mysie znowu wydała porządne, przykuwające uwagę R&B. Soulowe brzmienie, odrobina klarnetu i saksofonu oraz niekoniecznie wesoły tekst w połączeniu z jej szlachetnym wokalem współtworzą uspokajający wieczorny nastrój. Mam słabość do takich wykonań, inspirowanych latami 90-tymi, które mimo wszystko brzmią dzisiaj aktualnie, chociaż stoją w opozycji do współczesnych, dużo bardziej przeładowanych aranżacji.

Photo: Nathan Jennings / unsplash